W roku 2008 zaczęło obowiązywać rozporządzenie Ministra Infrastruktury, które obliguje developerów, budujących obiekty wielorodzinne, do zachowania izolacyjności przegród wewnętrznych pomiędzy nieogrzewanymi klatkami schodowymi i korytarzami a mieszkaniami na poziomie U ≤ 1 W/m2•K. Ma to na celu poprawienie wydajności energetycznej budowli oraz poprawę jej użytkowania. Istnieje kilka rozwiązań, które są stosowane jako ocieplenie klatek schodowych. Wszystkie mają wady i zalety, które przedstawiono poniżej:

     Lekkie bloczki z betonu komórkowego – technologia, która pozwala osiągnąć większą izolacyjność termiczną niż jest wymagana, co spowodowane jest minimalną dostępną grubością wynoszącą 5 cm. Jest to okupione zmniejszeniem powierzchni użytkowej oraz prześwitu korytarzy i klatek schodowych. Takich efektów ubocznych nie stwierdza się w przypadku zastosowania np. tynku ciepłochronnego, który pozwala na dostosowanie grubości warstwy do materiału jakiego przegrody wewnętrzne zostały zbudowane. Ponadto technologia ocieplania bloczkami z betonu komórkowego jest zdecydowanie najdroższa w porównaniu z pozostałymi rozwiązaniami i wymaga zaangażowania ponownie ekipy specjalizującej się w murowaniu, ponieważ na tym etapie inwestycji nie są one już wykorzystywane na placu budowy.

     Wełna mineralna – pozwalająca na dostosowanie grubości warstwy bardziej elastycznie niż w przypadku bloczków, choć ograniczona właściwościami materiału. Niełatwo bowiem w praktyce stosować płyty z wełny o grubości 2 cm. Największym jednak problemem stosowania tego materiału jest jego „głuchy” odgłos, co nie sprawdza się wewnątrz budynków z powodu wrażenia niskiej wytrzymałości takiej warstwy ociepleniowej. Związane z tym efektem jest również pogorszenie akustyki danej przegrody oraz pomieszczeń budynku. Nie jest tajemnicą, że im większa gęstość materiału tym lepsze właściwości akustyczne, o które zabiegają inwestorzy i wykonawcy, ale na które uwagę zwracają przede wszystkim końcowi klienci, czyli mieszkańcy.

     Płyty poliuretanowe – duże rozmiary sprawiają, że ich układanie postępuje szybko. Płynna regulacja grubości od 2 do 8 cm. System posiada dużą ilość materiałów dodatkowych w postaci kleju, mas fugujących, taśm fugujących, co podnosi cenę całości oraz wymaga zatrudnienia wykwalifikowanej ekipy. Duży rozmiar płyt ma również negatywne skutki w postaci „klawiszowania” podczas osiadania budowli. Efektem tego zjawiska są pęknięcia powierzchni, generujące dodatkowe koszty naprawy.

     Tynk ciepłochronny – pozwala na dostosowanie grubości warstwy ociepleniowej do materiału, z jakiego jest wykonana ściana klatki schodowej lub korytarza, dzięki czemu wykorzystuje się minimalną ilość materiału potrzebną do osiągnięcia przez przegrodę wymaganego współczynnika U. Pozwala to również na zwiększenie prześwitu korytarzy i klatek schodowych oraz zachowanie większej powierzchni użytkowej budynku. Ponadto możliwość nakładania tynku przy pomocy tradycyjnych agregatów umożliwia zatrudnienie tych samych ekip, które tynkują mieszkania od środka. Łatwa obróbka sprawia, że prace postępują szybko, a ogólny koszt wykonania metra kwadratowego jest najniższy na tle innych rozwiązań.

     Biorąc pod uwagę powyższe porównanie, można z całą pewnością stwierdzić, że ocieplenie przegród wewnętrznych perlitowym tynkiem ciepłochronnym przyniesie największe korzyści dla inwestora i wykonawców. Wszelkie wymienione zalety tynku termoizolacyjnego sprawiają, że kwestia ocieplenia klatek schodowych i korytarzy w budownictwie mieszkaniowym zostanie rozwiązana przy poniesieniu minimalnych kosztów w najkrótszym możliwym czasie.

     Firma J.P.Cover proponuje zastosowanie własnego produktu, jakim jest perlitowy tynk ciepłochronny Perlicover TP500. Wyróżnia się on bardzo wysoką izolacyjnością termiczną, dzięki której grubość warstwy ocieplenia może być najmniejsza. Ponadto posiadamy duże doświadczenie poparte wieloma listami referencyjnymi wystawionymi przez zadowolonych ze współpracy klientów.